We współczesnej muzykologii systematycznej Carla Dahlhausa wyjaśniania zagadnień dokonuje się nie tyle przez ukazywanie historycznej genezy badanych zjawisk, ile przez określenie ich funkcji. Chodzi tu o przeznaczenie utworu, założenia twórcze nastawione ściśle na wrażenia związane z odbiorem dzieła. Wspomniane funkcje i intencje w hip-hopie nabierają szczególnie doniosłego znaczenia. Podczas gdy muzyczna awangarda odnosiła się z pogardą do słuchacza, o tyle w muzyce hip-hopowej odbiorca jest tym, z kim przede wszystkim liczy się twórca. To wykonawca dostosowuje sposób prezentacji utworu do oczekiwań tej grupy odbiorców, z którą pragnie nawiązać dynamiczny kontakt.
2.
Twórca prezentuje utwór odbiorcy w sposób dostosowany do jego
oczekiwań
4. „To wykonawca dostosowuje sposób prezentacji utworu do oczekiwań tej grupy odbiorców, z którą pragnie nawiązać dynamiczny kontakt.”
4. „To wykonawca dostosowuje sposób prezentacji utworu do oczekiwań tej grupy odbiorców, z którą pragnie nawiązać dynamiczny kontakt.”
W innych wypadkach zwykle to od odbiorcy zależy czy chce zaakceptować daną twórczość, muzyk nie wydaje się robić nic w tym kierunku, by nawiązać nić porozumienia. Inni artyści nie kładą tak dużego nacisku na kontakt ze słuchaczem
„We
współczesnej muzykologii systematycznej Carla Dahlhausa wyjaśniania
zagadnień dokonuje się nie tyle przez ukazywanie historycznej
genezy badanych zjawisk, ile przez określenie ich funkcji”
Wcześniej
w muzykologii systematycznej wyjaśniania zagadnień dokonywało się
przez ukazywanie historycznej genezy badanych zjawisk.